złocień
 
Encyklopedia PWN
ok. 200 gat. występujących w rejonach klimatu umiarkowanego; liście zwykle pierzastowcinane; koszyczki kwiatowe barwne, pojedyncze lub w baldachogronach; w Polsce 9 gat., m.in. złocień właściwy, tzw. margerytka, Ch. leucanthemum, bylina wysokość do 1 m, o białych kwiatach, pospolita na łąkach i brzegach lasów; inne gat. gł. w górach — np. w Tatrach złocień alpejski, Ch. alpinum, w Pieninach złocień Zawadzkiego, Ch. zawadzkii, endemit; w ogródkach kwiatowych — oprócz odmian z. właściwego spotyka się złocień maruna, zw. marunką, Ch. parthenium, pochodzenia południowoeur., o silnej woni; powszechnie uprawianą rośliną ozdobną jest gł. złocień ogrodowy, Ch. indicum (chryzantema ogrodowa), pochodzący z Chin.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia