twardziel

twardziel, twarde drewno,

bot. wewn., starsza część drewna w starszych pniach drzew, znajdująca się między bielem a rdzeniem, pełniąca funkcje mech.;

złożona z komórek martwych, nie bierze udziału w przewodzeniu wody, jest przesycona substancjami zw. twardzielowymi (np. żywice, garbniki), zwiększającymi jej trwałość.