biel
 
Encyklopedia PWN
biel,
bot. peryferyczna część drewna pni i korzeni drzew, zawierająca żywe komórki miękiszowe (w odróżnieniu od twardzieli);
liczba słojów w obrębie bielu zależy od gat., np. u sosny zwyczajnej biel obejmuje 25–70 słojów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia