transsubstancjacja
 
Encyklopedia PWN
transsubstancjacja
[łac.],
w teologii chrześcijańskiej inna nazwa przeistoczenia, czyli przemiany mocą Ducha Świętego całej istoty (substancji) chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa bez zmiany postaci (przypadłości) chleba i wina; transsubstancjacja dokonuje się w czasie sprawowania mszy; zasadę transsubstancjacji — jednej z prawd wiary katolickiej — sformułował Sobór Laterański IV (1215).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia