adiaforyci
 
Encyklopedia PWN
adiaforyci
[gr.],
grupa niem. luteranów, zwolenników Melanchtona, którzy uważali, że niektóre katol. praktyki i zasady kośc. nie podważają zasad luterańskiej doktryny wiary;
grupa uformowała się po ogłoszeniu 1548 (za radą ks. Maurycego) w Lipsku Interim — odpowiedzi na niezaakceptowane przez nich Interim, ogłoszone tegoż roku na sejmie w Augsburgu, będące tymczasową ugodą między katolikami a protestantami; adiaforyci za doktrynalnie obojętne (adiafores indifferentes, ‘rzeczy obojętne’) uważali np. sakramenty bierzmowania i namaszczenia chorych, pokutę, kult świętych, posty.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia