termolokacja
metoda wykrywania obiektów i określania ich położenia wykorzystująca promieniowanie elektromagnetyczne (głównie w zakresie podczerwieni, niekiedy mikrofal), emitowane przez te obiekty lub przez nie odbite;
[gr.-łac.],
termolokacja
Encyklopedia PWN
urządzeniami służącymi do tego celu są termolokatory składające się z układu optycznego skupiającego promieniowanie dochodzące od określonego obiektu, detektora podczerwieni, ewentualnie źródła promieniowania podczerwonego (promiennika podczerwieni) oświetlającego obiekt. Termolokacja pasywna (bierna) polega na rejestracji promieniowania wysyłanego przez lokalizowany obiekt, termolokacja aktywna (czynna) — na rejestracji promieniowania odbitego od obiektu lokalizowanego, a wytwarzanego przez źródło współpracujące z urządzeniem termolokacyjnym. Termolokacja jest stosowana głównie w technice wojskowej (wykrywanie samolotów, naprowadzanie rakiet na cel), komunikacji (zabezpieczenie przed zderzeniami samolotów, wykrywanie gór lodowych) oraz w technice pomiarowej i medycynie (wykrywanie ognisk nowotworowych).
