teologia współczesna, teologia nowożytna,
teologia katol. i protest., na której rozwój, począwszy od XVIII w., wywarły wpływ nauki humanist. (m.in. historia, archeologia, literaturoznawstwo) i w której ramach wyodrębniły się nowe dyscypliny teol.-hist.
teologia współczesna
Encyklopedia PWN
teologia współczesna zakłada uwzględnienie w refleksji rel. i w duszpasterstwie sytuacji współcz. świata (np. teologia wyzwolenia); podejmuje teol. interpretację zjawisk (inkulturacja) oraz teol. rozumienie dziejów (teologia historii); niektóre nurty teologii współczesnej (teologia śmierci Boga, teologia feministyczna) odrzucają dawniejszą tradycję teol.; refleksję nad doktrynami wspólnot niekatol. podejmuje teologia ekumeniczna; po Soborze Watykańskim II pojawiła się tzw. teologia świecka, która jest teol. refleksją osób świeckich nad wiarą i Objawieniem.
