telomery
 
Encyklopedia PWN
telomery
[gr. télos ‘koniec’, méros ‘część’],
genet. końce liniowych chromosomów eukariotycznych;
zawierają krótkie, wielokrotnie powtarzane sekwencje DNA i tworzące z nimi kompleks, charakterystyczne dla telomerów białka; są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania chromosomów w trakcie cyklu komórkowego; telomery chronią końce chromosomów i umożliwiają ich duplikowanie w trakcie replikacji komórkowego DNA (replikacja DNA).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia