suszenie

suszenie,

techn. usuwanie (najczęściej przez odparowanie) cieczy, zwykle wody, z substancji stałych lub ciekłych;

s. naturalne (w powietrzu) zachodzi powoli i nie zawsze daje wymagany stopień wysuszenia, toteż w przemyśle stosuje się s. sztuczne (często poprzedza je np. wirowanie), za pomocą suszarek; rozróżnia się s. sztuczne: konwekcyjne (źródłem ciepła są gorące gazy, np. powietrze przepływające przez warstwę materiału), kontaktowe (ciepło dostarczane przez przegrodę), radiacyjne (ciepło dostarczane w postaci energii promieniowania podczerwonego), dielektryczne (s. w szybkozmiennym polu elektr.), s. sublimacyjne (substancja suszona ulega zamrożeniu, wilgoć jest z niej usuwana w wyniku sublimacji); sublimacja w głębokiej próżni nosi nazwę liofilizacji. S. gazów, tj. usuwanie z nich pary wodnej, polega na absorpcji gazów, np. przez roztwory chlorku litu, wodorotlenków sodu i potasu lub adsorpcji wody, np. przez żel krzemionkowy, albo na wymrożeniu lub wykropleniu pary wodnej.