styl galant
 
Encyklopedia PWN
styl galant
[s. galạ̃; fr.],
muz. styl panujący ok. 1710–1760, gł. w muzyce klawesynowej, a także we fr. i wł. operze komicznej, w mniejszym zakresie w niem. singspielu;
styl w muzyce 1. poł. XVIII w., typowy wytwór epoki rokoka wykształcony na dworach fr. i oddziałujący na inne dwory eur.; odznaczał się lekkością, finezją, elegancją; cechował go rozwój prostych form o fakturze homofonicznej i rozbudowana ornamentyka; rozwinął się we fr. muzyce dram., w operobaletach, objął także muzykę instrumentalną, zwłaszcza klawesynową (klawesyniści francuscy); przejęli go niektórzy kompozytorzy niem. (G.Ph. Telemann, przedstawiciele szkoły berlińskiej) oraz częściowo wł. (D. Scarlatti, G. Platti, G.B. Pergolesi).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia