sola gratia

sola gratia

[łac., ‘tylko łaską’, ‘tylko z łaski’],

zasada teologiczna oparta na naukach Nowego Testamentu, według której człowiek — z natury grzeszny — może pokonać zło i uzyskać zbawienie nie przez własne zasługi, lecz dzięki łasce, która jest darem od Boga;

jedna z głównych zasad reformacji i teologii ewangelickiej od XVI w.