scyntygrafia

scyntygrafia

[łac. scintilla ‘iskra’, gr. gráphō ‘piszę’],

gammagrafia,

radioizotopowa metoda diagnostyczna obrazowania struktury lub czynności narządu wewn., wykorzystująca wybiórcze gromadzenie się radiofarmaceutyku w badanym narządzie lub tkance (np. tarczycy, wątrobie, nerce, mózgu, kości, węzłach chłonnych).

Po zgromadzeniu się radiofarmaceutyku w badanym narządzie lub tkance dokonuje się, za pomocą gammakamery umieszczonej nad badanym obszarem ciała pacjenta, pomiaru radioaktywności; otrzymany wynik ma postać graficzną zw. scyntygramem. Rozróżnia się: badanie planarne (struktury narządu); badanie dynamiczne (czynności narządu), polegające na wykonywaniu pomiarów zmieniającej się radioaktywności w danym miejscu w określonych stałych odstępach czasu; badanie całego ciała; badanie sterowane (bramkowane) czynnością narządu, polegające na wykonywaniu wielokrotnych pomiarów tylko w ustalonych momentach odpowiadających danej fazie okresowej czynności narządu; badanie SPECT (tomografia emisyjna pojedynczego fotonu; tomografia) polegające na pomiarach promieniowania emitowanego w wielu kierunkach leżących w danej płaszczyźnie przekroju ciała za pomocą gammakamery obracającej się wokół pacjenta; na podstawie wyników pomiarów otrzymanych dla kolejnych przekrojów jest komputerowo rekonstruowany dwuwymiarowy obraz tomograficzny badanych narządów. Specjalnie zaprojektowana gammakamera wyposażona w kilka głowic (co najmniej dwie usytuowane naprzeciwko siebie) przeznaczona do wykonywania badania SPECT nazywa się emisyjnym tomografem pozytonowym.