samolubny DNA

samolubny DNA, gen samolubny,

genet. koncepcja leżąca u podstaw współczesnego neodarwinizmu;

zakłada, że podmiotem ewolucji nie są organizmy czy gatunki, ale geny, które sterują powstawaniem organizmów tak, aby zapewnić własną, jak najefektywniejszą reprodukcję. Termin „samolubny DNA” jest obecnie stosowany w dwóch znaczeniach. W znaczeniu szerszym, zaproponowanym przez twórcę tego terminu R. Dawkinsa, samolubne są wszystkie geny, także te, które kodują informację wpływającą na fenotyp organizmu. W znaczeniu węższym, mianem tym określa się długie sekwencje nie niosące żadnej informacji genetycznej, zwane także „pasożytniczym DNA” lub „śmieciami molekularnymi” (ang. junk DNA). Chociaż nie kodują żadnej informacji są w stanie wykorzystywać aparat replikacyjny komórki lub mechanizm transpozycji, powielają się i są przekazywane następnym pokoleniom.