rzymska szkoła,
kilka generacji kompozytorów działających od XV do połowy XVIII w. w Rzymie (częściowo tam wykształconych), kultywujących styl polifonii wokalnej a cappella, gł. na gruncie muzyki liturgicznej (reprezentatywnymi gatunkami i formami muz. były: msza, motet, psalm, requiem);
rzymska szkoła
Encyklopedia PWN
prekursorami szkoły rzymskiej byli C. Festa i G. Animuccia, a najwybitniejszym przedstawicielem — G.P. da Palestrina; wzory techniki kontrapunktycznej Palestriny (cantus firmus z chorału gregoriańskiego, diatonika), wzbogacone polichóralnością szkoły weneckiej, przejęli w różnych gat. muzyki kośc. G.M. Nanino, F. Anerio, G. Allegri, D. Mazzocchi, O. Benevoli, A. Caldara.
