a cappella
 
Encyklopedia PWN
a cappella
[a kapẹlla; wł., ‘jak w kaplicy’, ‘w stylu kaplicowym’] Wymowa,
śpiew bez akompaniamentu instrumentów, rodzaj muzyki przeznaczonej do wykonania wyłącznie chórowego;
powstał na gruncie muzyki kościelnej (rozkwit w XVI w.); ogólnie — muzyka chóralna bez udziału instrumentów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia