psychologizm
filoz.:
[gr.],
psychologizm
Encyklopedia PWN
1) stanowisko filoz. związane z idealizmem subiektywnym, sprowadzające rzeczywistość (lub tylko pewne jej dziedziny) do zjawisk psychicznych, np. przeżyć, treści świadomości, kompleksu wrażeń podmiotu poznającego; zwolennikami p. byli m.in.: G. Berkeley, F. Brentano, J.S. Mill, H. Spencer;
2) stanowisko metodol. w naukach społ., występujące gł. w 2. poł. XIX w., wg którego przedmioty badań tych nauk można (lub należy) wyjaśniać za pomocą metod, pojęć, praw i teorii psychol.;
3) w szerszym znaczeniu pogląd głoszący, że istotnym czynnikiem kształtowania rzeczywistości społ. (np. wychowania) są procesy dokonujące się na poziomie psychiki konkretnych jednostek.
