przesycanie
 
Encyklopedia PWN
przesycanie,
rodzaj obróbki cieplnej;
polega na nagrzaniu stopu do temperatury, w której następuje rozpuszczenie w osnowie wtórnej fazy (lub faz) umacniającej, wygrzaniu w tej temperaturze w celu uzyskania jednorodnego roztworu stałego, a następnie  szybkim ochłodzeniu w celu utrzymania w temperaturze otoczenia roztworu stałego w stanie metastabilnym (przesyconym); otrzymana struktura jest na ogół nietrwała, gdyż składnik stopowy znajdujący się w roztworze w nadmiernej ilości wykazuje tendencję do wydzielenia się z roztworu. P. w niewielkim stopniu podwyższa właściwości mech. stopów i w zasadzie poprzedza starzenie; jest stosowane powszechnie w procesie umacniania cieplnego (utwardzanie dyspersyjne) stopów aluminium, niklu, kobaltu, miedzi, a także stali odpornych na korozję i in., które charakteryzuje zmniejszanie rozpuszczalności składników stopowych w osnowie w stanie stałym w miarę obniżania temperatury.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia