projektor filmowy
 
Encyklopedia PWN
projektor filmowy, aparat projekcyjny,
urządzenie służące do rzutowania na ekran projekcyjny obrazu film. z taśmy film. i — najczęściej — do odczytywania dźwięku.
Głównymi częściami projektora filmowego są: układ przesuwu taśmy film., zawierający migawkę oraz mechanizm maltański lub chwytakowy, które umożliwiają skokowy przesuw taśmy, źródło światła, układ opt. składający się z obiektywu, kondensora i wklęsłego zwierciadła, bębny (nadawczy i odbiorczy) oraz (nie zawsze) układ odczytywania dźwięku, który jest przesunięty w stosunku do okienka projekcyjnego zwykle o 20 klatek, gdyż odczytywanie dźwięku odbywa się w sposób ciągły, a w okienku taśma przesuwa się skokowo. Rozróżnia się projektory filmowe: dźwiękowe i nieme, stałe i przenośne, szerokotaśmowe (70 mm), normalnotaśmowe (35 mm), wąskotaśmowe (16 oraz 8 mm, te ostatnie dwu rodzajów — do błon zwykłych 8 mm i super 8 mm). Do projekcji filmów panoramicznych lub trójwymiarowych używa się projektorów filmowych wyposażonych w specjalne urządzenia dodatkowe, jak obiektyw anamorfotyczny, filtry polaryzacyjne itd.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia