prezbiterium
arch. część kościoła przeznaczona dla duchowieństwa;
[łac. < gr.],
chór,
prezbiterium
Encyklopedia PWN
zwykle węższe i niższe od nawy głównej, dodatkowo wyodrębnione poprzez lekkie podwyższenie posadzki i oddzielone balustradą, ścianą tęczową, a dawniej niekiedy lektorium; może być zamknięte półkolistą apsydą, wielobocznie lub prosto; w średniowieczu prezbiterium kościoła było przeważnie zwrócone na wschód; wokół prezbiterium biegło często obejście z wieńcem kaplic; w prezbiterium znajduje się ołtarz główny, stalle dla kleru oraz sprzęt liturgiczny.
