lektorium
drewniana lub murowana przegroda w kościołach (gł. biskupich i klasztornych), oddzielająca prezbiterium od nawy głównej;
[łac.],
lektorium
Encyklopedia PWN
wys. ok. 2–5 m, w dolnej części otwór drzwiowy, w górnej trybuna z pulpitem (m.in. dla kaznodziejów, chóru), często zdobiona dekoracją rzeźbiarską i mal.; występuje od końca XII do XVI w. (słynne l. w Naumburgu z XIII w.).
