prakopytne

prakopytne, kondylartry,

zool. grupa (dawniej w randze rzędu) łącząca wiele spokrewnionych linii wymarłych ssaków, z których są wywodzone różne grupy kopytnych.

Różnej wielkości — najmniejsze wielkości jeża, największe — tapira; kończyny średniej długości, 5-palczaste, zakończone kopytkami lub pazurami (u niektórych III palec wydłużony); brak obojczyka (cecha kopytnych); uzębienie pełne, kły duże, trzonowe o dużych powierzchniach trących; były wszystkożerne, roślinożerne, niektóre także padlinożerne; obejmują m.in. prawdopodobnych odległych przodków nieparzystokopytnych — Phenacodontidae (paleocen–eocen Ameryki Północnej i Europy), Mesonychidae (paleocen–eocen Ameryki Północnej i Europy, do oligocenu w Azji), z których są wywodzone walenie, jak również wymarłe bezpotomnie Arctocyonidae (paleocen–eocen Ameryki Północnej i Europy) i Periptychidae (paleocen Eurazji i obu Ameryk).