potencjał chemiczny, μk,
wielkość określająca udział składnika w potencjale termodynamicznym fazy;
potencjał chemiczny
Encyklopedia PWN
p.ch. jest równy pochodnej cząstkowej potencjału termodynamicznego, tj. swobodnej entalpii G lub swobodnej energii F, względem ilości składnika k, gdy temperatura T, ciśnienie p lub objętość V oraz ilości innych składników nj pozostają stałe: ; p.ch. składników nie są od siebie niezależne w stałych T i p, a w warunkach równowagi Σxidμi = 0, gdzie xi — ułamek molowy składnika. W układach wielofazowych składnik przechodzi samorzutnie z fazy, w której ma wyższy p.ch. do fazy, w której ma niższy potencjał; warunkiem równowagi dyfuzyjnej jest równość p.ch. danego składnika we wszystkich fazach. Warunek równowagi chem. wyraża równanie: Σνiμi = 0, gdzie νi — współczynnik stechiometryczny równania reakcji, dodatni dla produktów, ujemny dla substratów reakcji. Jeśli w układzie przebiega reakcja chem., to Σνiμi < 0 i przy stałym ciśnieniu suma ta jest równa zmianie swobodnej entalpii reakcji ΔG; p.ch. określa więc siłę napędową reakcji chemicznej.
W wypadku cząstek naładowanych elektrycznie stosuje się wielkość zw. potencjałem elektrochemicznym.
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...