polip
jedna z 2, oprócz meduzy, form życiowych parzydełkowców;
[gr. polýpous ‘wielonogi’],
polip
Encyklopedia PWN
osiadły; u stułbiopławów i krążkopławów jest rozmnażającą się bezpłciowo fazą cyklu życiowego; koralowce występują wyłącznie pod postacią polipa; zazwyczaj niepozorny i niewielki (1–2 mm), u niektórych koralowców (ukwiały) osiąga bardzo duże rozmiary; żyje pojedynczo (np. stułbia, ukwiały) lub tworzy rozległe kolonie (wiele koralowców); najprościej są zbud. polipy stułbiopławów (hydropolipy) z nie podzieloną jamą gastralną, która u polipów krążkopławów (scyfopolipy) ma 4 podłużne przegrody; najbardziej skomplikowaną budową odznaczają się polipy koralowców (antopolipy) z jamą gastralną podzieloną licznymi przegrodami, z obfitą warstwą mezoglei i umięśnioną gardzielą; polipy rozmnażają się przez boczne lub szczytowe pączkowanie, poprzeczny lub podłużny podział oraz przez strobilację.
