stułbiopławy
 
Encyklopedia PWN
ok. 2700 w większości mor. i kolonijnych gat., nieliczne gat. słodkowodne to gł. pospolite stułbie; w cyklu życiowym stułbiopławów dominuje stadium polipa, niewielka na ogół meduza jest pokoleniem krótkotrwałym; gromadę stułbiopławów dzieli się na 4 rzędy: stułbiowce (Hydroida), do których należy większość stułbiopławów, stułbiomeduzy (Trachylina), występujące wyłącznie pod postacią meduzy, rurkopławy — wyspecjalizowane, pelagiczne, odznaczające się skrajną wielopostaciowością polipów, oraz wytwarzające wapienny szkielet hydrokorale (Hydrocorallina); do najpospolitszych stułbiopławów pol. pobrzeża Morza Bałtyckiego należą: gałęzatka (Cordylophora) o krzaczkowatych koloniach, wys. 2–8 cm, porastających dno i przedmioty podwodne, oraz obelia (Laomedea) o słabo rozgałęzionych, drzewkowatych koloniach do 3 cm wys., przyczepionych do skał, podwodnej roślinności i przedmiotów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia