plebejusze
 
Encyklopedia PWN
plebejusze, łac. plebei, plebs,
w starożytnym Rzymie część społeczeństwa;
pochodzenie plebejuszy jest sporne; przeciwnicy patrycjuszy podjęli z nimi walkę; główne osiągnięcia: kodyfikacja prawa (prawo dwunastu tablic), zniesienie niewoli za długi oraz dostęp do wszystkich urzędów (z wyjątkiem niektórych funkcji sakralnych); za koniec walki uważa się ustawę lex Hortensia (ok. 287 p.n.e.), która przyznała uchwałom komicjów trybusowych moc ustaw, bez zatwierdzenia przez senat; w ciągu III w. p.n.e. z patrycjuszy i najznakomitszych rodów plebejskich ukształtowała się nowa warstwa społeczna nobilowie. W późniejszym okresie nazwą plebejusze określano uboższych mieszkańców Rzymu i wsi mających pełne prawa obywatelskie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia