patrycjusze
 
Encyklopedia PWN
patrycjusze, patricii
[łac., ‘posiadający ojców’],
w starożytnym Rzymie najwyższa warstwa społeczna;
przedstawiciele patrycjuszy wchodząc w skład senatu sprawowali rządy; zmonopolizowanie władzy i skupienie w rękach patrycjuszy ziemi doprowadziło do walki z plebejuszami; walka o równouprawnienie polityczne i nowy podział gruntów zakończyła się na początku III w. p.n.e. ważnymi ustępstwami ekonomicznymi i politycznymi na rzecz plebejuszy; tylko niektóre tradycyjne funkcje sakralne zostały dla patrycjuszy zastrzeżone.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia