secesje plebejuszy
w starożytnym Rzymie forma walki politycznej plebejuszy z patrycjuszami;
[łac. secessio ‘odłączenie’],
secesje plebejuszy
Encyklopedia PWN
plebejusze opuszczali Rzym, udając się na górę świętą — Awentyn lub Janikulum; zmniejszało to liczebność armii i zmuszało patrycjuszy do ustępstw; osiągnięcia: I secesja plebejuszy (494? p.n.e.) — utworzenie urzędu trybuna ludowego; II secesja plebejuszy (449 p.n.e.) — spisanie prawa dwunastu tablic; ostatnia secesja plebejuszy (287 p.n.e.) — przyznanie uchwałom zgromadzeń plebejskich mocy ustaw.
