ortostaty

ortostaty

[gr. orthós ‘prosty’, ‘słuszny’, ‘prawdziwy’, statós ‘stojący’],

czworoboczne płyty kamienne, zwykle pokryte reliefem, zdobiące i wzmacniające cokoły budowli monumentalnych;

charakterystyczne dla sztuki hetyckiej (świątynie, pałace, bramy) szczególnie rozpowszechniły się w północnej Syrii, w sztuce syro-hetyckiej (IX–VIII w. p.n.e.) i północnej Mezopotamii na obszarach Asyrii (IX–VII w. p.n.e.); w klas. architekturze gr. cokołowa warstwa ciosów, znacznie wyższa i dłuższa od ciosów pozostałych tworzących ściany.