odszkodowanie
 
Encyklopedia PWN
odszkodowanie, indemnizacja, naprawienie szkody,
prawo świadczenie należne poszkodowanemu od osoby ponoszącej odpowiedzialność za szkodę.
Odszkodowanie występuje pod postacią przywrócenia stanu poprzedniego (restytucja naturalna) lub zapłaty odpowiedniej kwoty (rekompensata pieniężna); odszkodowanie obejmuje straty, które poszkodowany poniósł (damnum emergens) i korzyści, które osiągnąłby, gdyby szkody mu nie wyrządzono (lucrum cessans). Odszkodowanie ma wyrównać szkodę, nie może być jednak od szkody wyższe; może być od niej niższe, jeśli to wynika z ustawy lub umowy, a ulega zmniejszeniu, jeśli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody. Według prawa pol., w stosunkach między osobami fizycznymi odszkodowanie może być obniżone, jeżeli ze względu na stan majątkowy poszkodowanego lub osoby odpowiedzialnej za szkodę wymagają takiego ograniczenia zasady współżycia społecznego. Odszkodowanie może mieć też formę renty dla poszkodowanego, który utracił możność zarobkowania, lub dla osób poszkodowanych wskutek śmierci żywiciela. W przypadkach określonych ustawą, związanych z wyrządzeniem szkody osobie lub naruszeniem w innej postaci dóbr osobistych (np. prywatności życia w publikacji prasowej), poszkodowany może otrzymać oprócz odszkodowania zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę. Odszkodowanie umowne — odszkodowanie zastrzeżone z góry w umowie na wypadek niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego; jego zapłata może być uiszczona również wówczas, gdy żadna szkoda nie powstała.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia