ochrona radiologiczna
 
Encyklopedia PWN
ochrona radiologiczna,
ogół środków podejmowanych w celu ochrony ludzi i środowiska przed szkodliwymi skutkami promieniowania jonizującego (również niejonizującego); także dziedzina wiedzy poświęcona tym zagadnieniom.
Ochrona ludzi dotyczy zarówno osób zawodowo narażonych na promieniowanie, jak i ogółu ludności; dla obu tych grup są stosowane różne limity napromienienia od zewnątrz i wchłoniętych przez organizm radionuklidów (dawka promieniowania). Odrębne limity są przewidziane dla sytuacji awaryjnych; limity te są ustalane przez przepisy poszczególnych państw. (oparte na zaleceniach międzynar.). O.r. obejmuje: profilaktykę (stosowanie obudowy źródeł promieniowania murem betonowym, płytami ołowianymi, warstwą wody i in., używanie odzieży ochronnej z tzw. gumy ołowiowej, ograniczanie czasu ekspozycji oraz zapobieganie skażeniom wewn., np. przez podawanie płynu Lugola), dozymetrię, radiotoksykologię, radioekologię, monitoring promieniowania i służby awaryjne. Zadaniem o.r. jest także nadzorowanie likwidacji odpadów promieniotwórczych (kontrola jej skuteczności w ochronie ludności i środowiska) oraz nadzorowanie narażenia radiacyjnego pracowników zajętych ich likwidacją.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia