odpady promieniotwórcze

odpady promieniotwórcze,

przedmioty lub materiały (o różnym stanie skupienia) zanieczyszczone substancjami promieniotwórczymi w stopniu przekraczającym ilości dopuszczone przepisami, nie przewidziane do dalszego wykorzystania.

Odpady promieniotwórcze powstają w zakładach przerobu uranu, w reaktorach jądr. oraz podczas prac z izotopami promieniotwórczymi w technice, medycynie, biologii, rolnictwie itd. Rozróżnia się 2 podstawowe i wzajemnie przeciwstawne metody postępowania z odpadami promieniotwórczymi: 1) stosowana do odpadów o małej aktywności właściwej (aktywność promieniotwórcza) — polega na rozcieńczeniu ich w środowisku (odpady gazowe są rozcieńczane w powietrzu, ciekłe — w wodach rzek, jezior, mórz i oceanów) tak, aby ich stężenie osiągnęło poziom niższy od dopuszczalnego; 2) stosowana gł. do odpadów o średniej i dużej aktywności właściwej — polega na zmniejszeniu ich objętości, szczelnym zamknięciu i odizolowaniu od otoczenia tak, aby zminimalizować ryzyko ich uwolnienia. Zmniejszenie objętości odpadów promieniotwórczych uzyskuje się stosując destylację, filtrację, spalanie, prasowanie itd. Następnie zestala się odpady promieniotwórcze przy użyciu betonu, asfaltu, szkła lub tworzyw org. i umieszcza w szczelnych pojemnikach. Tak przygotowane wysoko- i średnioaktywne odpady są przechowywane w podziemnych składowiskach (najczęściej w wyeksploatowanych kopalniach soli kam. na głębokości kilkuset metrów), a niekiedy na dnie oceanów; niskoaktywne także w specjalnych składowiskach budowanych na powierzchni ziemi.