obraz utajony

obraz utajony,

fot. obraz zapisany w wyniku reakcji fotochemicznych zachodzących w kryształach halogenków srebra, stanowiących czynnik światłoczuły warstw fotograficznych.

obraz utajony powstaje podczas ekspozycji (naświetlania), dzięki obecności w aktywnych fotograficznie kryształach tzw. centrów czułości; jest niewidoczny dla obserwatora, a bez specjalnych procedur wzmacniających — niewidoczny nawet za pomocą mikroskopu elektronowego; fotoch. skutki naświetlenia warstwy światłoczułej wynikają z pochłonięcia przez pojedyncze kryształy halogenku srebra (wchodzące w skład tej warstwy) kilkunastu do kilkuset kwantów promieniowania — obraz utajony jest utworzony z submikroskopowych skupisk kilku do kilkuset atomów zredukowanego srebra, które znajdują się na powierzchni lub we wnętrzu pojedynczych kryształów; wszystkie jony srebra naświetlonych kryształów z elementami obrazu utajonego po zetknięciu z wywoływaczem (zawierającym substancję o właściwościach redukujących) całe ulegają redukcji (już bez udziału światła) — stąd mówi się o procesie wywoływania (obróbka fotograficzna), że jest chem. procesem wzmacniania obrazu utajonego o stopniu wzmocnienia rzędu 10⁶ do 10⁹ razy.