obozy na ziemiach polskich
 
Encyklopedia PWN
obozy na ziemiach polskich 1944–58,
miejsca odosobnienia, więzienia i ośrodki pracy przymusowej, tworzone na podstawie dekretu PKWN z 31 VIII 1944 o wyznaczaniu kary dla hitlerowskich zbrodniarzy oraz zdrajców narodu polskiego;
służyły weryfikacji narodowościowej niem. ludności cywilnej i niem. jeńców wojennych, walce z opozycją polit., eliminowaniu pol. podziemia niepodległościowego, zwalczaniu i likwidacji własności prywatnej w gospodarce; więźniów wykorzystywano do pracy niewolniczej przy odbudowie zniszczeń wojennych, budowie szlaków komunik., mostów, pracach polowych, w przemyśle wydobywczym (zwłaszcza w kopalniach węgla kamiennego, rud żelaza i uranu) oraz w hutnictwie; m.in. w Krzesimowie, Warszawie, Jaworznie i Potulicach; 1945–50 istniało w Polsce, wg różnych szacunków, 200–500 obozów; prawdopodobnie przeszło przez nie ok. 350 tys. ludzi.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia