obdukcja
 
Encyklopedia PWN
obdukcja
[łac.],
geol. nasuwanie się litosfery oceanicznej na kontynent. skorupę ziemską;
o ile przeciwstawny proces subdukcji może powodować pogrążanie w głąb Ziemi rozległych połaci litosfery oceanicznej, niekiedy szer. kilku tys. km, to o. zachodzi z reguły na znacznie mniejszą skalę i przejawia się gł. we włączaniu relatywnie niewielkich fragmentów litosfery oceanicznej w postaci kompleksów ofiolitowych w obręb orogenów, rozwijających się wzdłuż brzegów bloków skorupy kontynentalnej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia