nizinne owce polskie

nizinne owce polskie,

grupa ras owiec wełnisto-mięsnych, wytworzonych w 2. poł. XIX w. przez krzyżowanie merynosów z owcami innych ras, m.in. kent, lincoln, leicester, a także z prymitywnymi owcami miejscowymi (np. świniarkami);

wełna u owiec nizinnych na ogół podobna do wełny merynosa, ale średniej grubości i dłuższa (tzw. wełna krosbredowa, krzyżówkowa); masywna budowa, dobre cechy mięsne; do odmian owcy nizinnej polskiej należą owca łowicka, żelazneńska, leszcz., wielkopolska.