mikroelektroda
 
Encyklopedia PWN
mikroelektroda
[gr.],
elektroda o małych rozmiarach (zwykle < 100 µm), stosowana w badaniach fizykochemicznych i analitycznych.
Stosowanie m. jest konieczne w badaniach bardzo małych obiektów lub w przypadku, gdy procesy przebiegające na mikroelektrodach różnią się od procesów na dużych elektrodach. W pomiarach potencjometrycznych (potencjometria) mikroelektrody jonoselektywne służące do pomiarów stężenia jonów (np. wodorowych) w komórkach lub nawet organellach, mogą mieć końcówkę o wymiarach mniejszych od 1 µm; w pomiarach woltamperometrycznych (woltamperometria) mikroelektrody, wykonane z metali lub grafitu, umożliwiają pomiary w warunkach odbiegających od spotykanych przy stosowaniu zwykłych elektrod, np. w ośr. o dużej oporności bez dodatku elektrolitu podstawowego. Dodatkową korzyścią stosowania mikroelektrod jest szybkość pomiarów, a także wykorzystanie ich w zminiaturyzowanych aparatach analitycznych; mikroelektrody są również stosowane w czujnikach analitycznych używanych w badaniach med. i w ochronie środowiska; szeroką dziedziną zastosowania mikroelektrod są pomiary in vivo, pozwalające na śledzenie zmian zachodzących w organizmie, np. podczas operacji, oraz na badania procesów metabolicznych. Mikroelektrody mogą być łączone w układy wielu elektrod (tzw. matryce elektrodowe) o różnych funkcjach lub charakterystyce, co pozwala uzyskać więcej informacji o badanym materiale.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia