margiel
 
Encyklopedia PWN
margiel
[niem. < łac.],
skała osadowa składająca się głównie z węglanów i minerałów ilastych;
może zawierać kwarc, glaukonit, bituminy i in.; przy zawartości ponad 50% węglanu wapnia (CaCO3) przechodzi w wapień marglisty, przy przewadze minerałów ilastych — w iły margliste; barwa biała, szara lub brunatna; powstaje w środowisku morskim i jeziornym (margiele jeziorne, margiele łąkowe); rozpowszechniony zwłaszcza w osadach mezozoicznych, np. kredowych; w Polsce występuje m.in. na Wyżynie Lubelskiej; stosowany do wyrobu cementu, także jako nawóz mineralny.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia