manualna terapia

manualna terapia,

med. dział fizykoterapii zajmujący się rehabilitacją i leczeniem zaburzeń czynnościowych narządu ruchu, gł. układu stawowo-mięśniowego.

Wykorzystuje techniki stawowe, takie jak mobilizacje i manipulacje, techniki mięśniowe, np. rozciągania oraz mobilizacje układu nerwowego; dotyczy gł. kręgosłupa, ale również stawów obwodowych; mobilizacja to rytmiczne lub ciągłe rozciąganie tkanek okołostawowych w fizjol. zakresie ruchu, manipulacja zaś to szybkie pchnięcie poza fizjol. granicę ruchu, wykonane po uzyskaniu napięcia wstępnego w stawie. Zadaniem terapii manualnej jest przywrócenie prawidłowej koordynacji nerwowo-mięśniowej i sprawniejsze funkcjonowanie aparatu ruchu; podstawowym wskazaniem do wykonania zabiegu manualnego jest zmniejszona ruchomość stawu, której często towarzyszy ból i obronne napięcie mięśniowe. Przeciwwskazania bezwzględne to choroby nowotworowe, gruźlica kości, reumatoidalne zapalenie stawów, względne — nadmierna ruchomość stawu, osteoporoza, zaburzenia emocjonalne. Umiejętności manualnego rozpoznawania i leczenia zaburzeń czynności narządu ruchu są przydatne w wielu gałęziach medycyny, np. w ortopedii, reumatologii, rehabilitacji czy rentgenodiagnostyce.