manganometria, nadmanganianometria,
dział analizy miareczkowej;
manganometria
Encyklopedia PWN
w m. wykorzystuje się utleniające właściwości manganianu(VII) potasu, którego roztworem o znanym stężeniu miareczkuje się badany roztwór; m. służy do bezpośredniego oznaczania substancji redukujących nieorg. (np. zawierających żelazo(II), uran(VI), nadtlenek wodoru) lub org. (np. szczawianów), a także do oznaczeń pośrednich (np. wapnia w postaci szczawianu wapnia); punkt końcowy miareczkowania określa się zwykle na podstawie własnego zabarwienia nadmiaru roztworu manganianu(VII) potasu lub elektrochemicznie.
