liceum
[gr.]:
liceum
Encyklopedia PWN
1) gimnazjon przy świątyni Apollina Likejosa w Atenach (Likejon), od 335 p.n.e. siedziba szkoły filoz. Arystotelesa;
2) nazwa szkoły średniej, której ukończenie uprawnia do podjęcia studiów w szkole wyższej; wg projektu organizacji szkolnictwa J.A.N. Condorceta z 1792 — najwyższy stopień systemu szkół we Francji; tamże od 1802 — państw. ogólnokształcąca szkoła średnia (lycée), której ukończenie, uwieńczone bakalaureatem, uprawnia do podjęcia studiów w szkole wyższej; w wielu innych krajach — nazwa nadawana na wzór fr. szkołom średnim, także zaw.; w Polsce jako pierwsze powstały: Liceum Warszawskie (zał. 1804), Liceum Krzemienieckie (zał. 1805 jako gimnazjum, liceum od 1817) i Liceum Lubel. (zał. 1862); od 1932 działały w Polsce 2-letnie licea ogólnokształcące i 3-letnie licea pedag. i zaw., przyjmujące uczniów po 4 klasach gimnazjum; 1948 wprowadzono 4-letnie licea ogólnokształcące i 5-letnie licea zawodowe oparte na 7, a następnie 8 klasach szkoły podstawowej; w latach 80. utworzono oprócz 5-letnich techników również 4-letnie licea zawodowe; 1998 utworzono także licea techniczne (miały zastąpić licea zawodowe); zgodnie z zapoczątkowaną 1999 reformą szkolnictwa licea ogólnokształcące oraz licea zawodowe (technika i licea techniczne) miały zostać przekształcone w 3-letnie licea profilowane (po 6-letniej szkole podstawowej i 3-letnim gimnazjum), przygotowujące uczniów w zakresie przedmiotów ogólnokształcących (ok. 80% zajęć) oraz obranego profilu akademickiego bądź zaw. (ok. 20% zajęć); 2001 zdecydowano o zachowaniu zróżnicowania szkolnictwa ponadgimnazjalnego, pozostawiono liceum ogólnokształcące i technikum, a nazwę liceum profilowanego zarezerwowano dla nowego typu 3-letniej szkoły łączącej program ogólnokształcący z zawodowym.
