Liceum Warszawskie,
państw. szkoła średnia o rozszerzonym programie nauczania, utworzona 1804 przez władze pruskie, z inicjatywy Tow. Przyjaciół Nauk w Warszawie;
Liceum Warszawskie
Encyklopedia PWN
miała 2 klasy przygotowawcze i 6 klas właściwej szkoły średniej, zw. literacką, organizacyjnie obejmowała też kursy „poboczne” (szkoła handl. i seminarium nauczycielskie); program obejmował naukę języków (łac., gr., pol., niem., fr., ang.), filozofię, etykę, historię, przedmioty mat.-przyr., geografię, technologię, a także naukę tańca, muzyki, jazdy konnej; w wyższych klasach nauka odbywała się w języku niem.; przy szkole istniał 6-osobowy eforat jako specjalna instytucja nadzoru społ., w skład której wchodzili przedstawiciele TPN oraz duchowieństwa katol. i protest. (1807 większość z nich została powołana do Izby Edukacji Publicznej); wieloletni dyr. S.B. Linde; zreorganizowane w okresie Księstwa Warszawskiego.
