lancknechci
 
Encyklopedia PWN
lancknechci
[niem. Landsknecht ‘żołnierz krajowy’],
zaciężna piechota niemiecka, utworzona w końcu XV w., za czasów Maksymiliana I; uzbrojona w piki, halabardy, miecze i rusznice (arkebuzy);
jednostką organizacyjną był regiment liczący 10–16 kompanii, każda po 400 ludzi; lancknechci byli znani z odwagi, a także z łupiestwa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia