kulty telluryczne
praktyki kultowe związane z wyobrażeniami rel. dotyczącymi Ziemi, a tym samym z płodnością i urodzajem;
[łac. tellus ‘ziemia’, ‘kraj’, ‘okolica’],
kulty telluryczne
Encyklopedia PWN
zakres znaczeniowy pojęcia kulty telluryczne krzyżuje się więc z zakresami znaczeniowymi terminów kulty płodności, kulty agrarne oraz w pewnej mierze z zakresem terminu kulty chtoniczne; nazwy „chtoniczne” i „telluryczne” odnoszą się do 2 różnych kategorii bóstw, zatem i kultów: do bóstw chtonicznych zalicza się istoty nadludzkie przebywające w podziemiu lub przynajmniej ściśle z podziemiem związane, podczas gdy do tellurycznych zalicza się bóstwa uosabiające Ziemię i sprawujące pieczę nad jej wierzchnią warstwą; podział ten nie jest jednak rozłączny; rzym. Tellus, bogini telluryczna, zw. Terra-Mater [‘ziemia-matka’] i identyfikowana z gr. Gają, także boginią telluryczną, była utożsamiana również z inną gr. boginią Ziemi — Demeter, tradycyjnie uważaną za istotę chtoniczną.
