kuce,
grupa ras małych koni o wysokości w kłębie zwykle ok. 130–148 cm;
kuce
Encyklopedia PWN
wytrzymałe, niewybredne, używane pod wierzch, głównie dla dzieci, w zaprzęgu do lekkiego transportu, jako zwierzęta juczne i cyrkowe; do najmniejszych należy rasa kuców amerykańskich (Toys Horses) o wysokości w kłębie ok. 40 cm, a także angielskie kuce szetlandzkie o wysokości 80–110 cm; szczególną urodą odznaczają się angielskie kuce walijskie z domieszką krwi arabskiej (wysokość w kłębie 120–140 cm); w Wielkiej Brytanii, Francji i w Niemczech wyhodowano na drodze krzyżowań nowe własne rasy kuców wierzchowych; w zachodniej Europie bardzo rozpowszechniły się kuce islandzkie (wysokość w kłębie 130–140 cm), wyróżniające się atrakcyjnymi chodami, potrafią też poruszać się inochodem oraz tzw. töltem (chód pośredni między szybkim stępem a inochodem); w Polsce Zakład Hodowli Koni Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, we współpracy z rolnikami, prowadzi doświadczalną hodowlę ogólnoużytkowych tzw. kuców felińskich i arabo-koników.
