kształcenie ustawiczne
 
Encyklopedia PWN
kształcenie ustawiczne, edukacja permanentna,
pedag. stałe odnawianie i doskonalenie kwalifikacji ogólnych i zawodowych;
jest to współcz. model edukacji, wynikający z konieczności stałej adaptacji kulturowej, społ. i zaw. jednostek do szybko zmieniających się stosunków i warunków życia we współcz. świecie; koncepcja kształcenia ustawicznego podważa tradycyjny pogląd o podziale życia ludzkiego na okres przygotowawczy i okres dojrzałej aktywności społeczno-zawodowym, w którym zostają spożytkowane rezultaty uprzedniego kształcenia; szkoła jest, w myśl tej koncepcji, jedynie pierwszym ogniwem procesu kształcenia, przygotowującym jednostkę do dalszej, stałej aktywności edukacyjnej; w wielu krajach są dokonywane zmiany modelowe w oświacie podporządkowane założeniom kształcenia ustawicznego, polegające m.in. na tworzeniu nowych, zinstytucjonalizowanych form kształcenia dorosłych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia