krzemu(IV) tlenek
 
Encyklopedia PWN
krzemu(IV) tlenek, ditlenek krzemu, krzemionka, SiO2,
związek krzemu z tlenem;
ma charakter bezwodnika kwasowego; temperatura topnienia 1710°C; stapiany z wodorotlenkami lub węglanami litowców tworzy krzemiany. W przyrodzie bardzo rozpowszechniony; stanowi jeden z gł. składników skorupy ziemskiej; występuje w postaci krystal. odmian polimorficznych, gł. jako: kwarc, trydymit, krystobalit oraz, w formie bezpostaciowej substancji miner. zawierającej wodę, np. jako opal. Syntetyczne kryształy SiO2 można otrzymać przez krystalizację na kryształach zarodnikowych, z przesyconych roztworów krzemianów. Kryształy kwarcu są stosowane w zegarach elektronicznych; cienkie amorficzne warstwy ditlenku — w technologii materiałów mikro- i optoelektronicznych (warstwy dielektr., światłowodowe); SiO2 jest też składnikiem diod typu metal–tlenek–półprzewodnik (np. Pd–SiO2–Si) używanych m.in. jako czujniki wodoru, a także wielu katalizatorów tlenkowych stosowanych w procesach org. (oraz nośnikiem katalizatorów). Krzemionkę stosuje się do produkcji materiałów ogniotrwałych, szkła (krzemianowego i kwarcowego), materiałów budowlanych (np. cementu portlandzkiego, cegły silikatowej), służy również do otrzymywania krzemu i stopów (np. żelazokrzemu). Do odwadniania substancji stosuje się żel krzemionkowy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia