koronarografia
radiograficzna metoda badania tętnic wieńcowych serca z zastosowaniem środka cieniującego (cieniujące środki), polegająca na uwidocznieniu ich na ekranie monitora lub błonie rentgenowskiej.
[łac.-gr.],
koronarografia
Encyklopedia PWN
K. pośrednia polega na szybkim, synchronicznym z czynnością serca, wstrzyknięciu do aorty środka cieniującego, który zmieszany z krwią wypełnia tętnice wieńcowe; obecnie stosowana jedynie w sytuacji, gdy nie ma możliwości wykonania k. selektywnej, polegającej na uwidocznieniu tętnic wieńcowych za pomocą bezpośredniego wstrzyknięcia do każdej z nich środka cieniującego; k. wykonuje się za pomocą specjalnej aparatury rentgenowskiej do angiografii, wyposażonej w automatycznie sterowaną pompę do podawania środka cieniującego (strzykawkę). Obraz tętnic wieńcowych (początkowo rejestrowany na błonie rentgenowskiej, potem na taśmie film. 35 mm, następnie na taśmie wideo) jest rejestrowany elektronicznie w postaci cyfrowej w pamięci komputera; umożliwia to bieżącą analizę i przetwarzanie obrazu (w tym uzyskiwanie obrazów subtrakcyjnych — planarnych i trójwymiarowych), także dokonywanie pomiarów szerokości i długości tętnic wieńcowych oraz stopnia ich zwężenia, w szczególności zaś kontrolę wyniku leczenia, np. za pomocą angioplastyki. K. jest często wykonywana łącznie z badaniem jam serca jako tzw. angiokardiografia. Badanie to ma podstawowe znaczenie dla podjęcia decyzji o wykonaniu zabiegu kardiochirurgicznego, mającego na celu poprawę krążenia wieńcowego (np. metodą by-pass).
