kopcowanie ziemiopłodów
 
Encyklopedia PWN
kopcowanie ziemiopłodów,
sposób przechowywania podczas zimy płodów roślin okopowych, warzywnych i in.;
polega na okryciu warstwą słomy i ziemi ziemiopłodów uformowanych w pryzmy na powierzchni gruntu lub w płytkim zagłębieniu; przed nastaniem mrozów przykrywa się je drugą, grubą warstwą słomy i ziemi; w kopcach jest formowany system wentylacyjny, umożliwiający regulację temperatury; ostatnio do okrywania kopców używa się także folii; straty w czasie przechowywania (ziemniak) wynoszą ok. 8–12% (wysychanie, porastanie, gnicie); w Polsce metodą kopcowania przechowuje się gł. ziemniaki oraz w mniejszym zakresie rośliny korzeniowe (burak wysadkowy, pastewny, ćwikłowy, brukiew, marchew).
zgłoś uwagę

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia