przechowalnictwo
 
Encyklopedia PWN
przechowalnictwo,
jedno z ogniw gospodarki żywnościowej, obejmujące składowanie surowców (np. płodów rolnych), półproduktów i gotowych produków żywnościowych.
Podstawowymi surowcami dla przemysłu spoż. są przechowywane świeże płody rolne i ogrodnicze (np. ziarno zbóż, owoce, warzywa, ziemniaki, nasiona oleiste), służące także do bezpośredniej konsumpcji, również półprodukty, np. przeciery, moszcze, mąka, mięso. Przechowalnictwo ma na celu zachowanie przydatności płodów rolnych przez jak najdłuższy czas. Optymalne warunki przechowywania (gł. temperatura, wilgotność, skład gazowy atmosfery) są różne dla poszczególnych płodów; odpowiednie ich regulowanie i modyfikowanie pozwala zapobiegać niepożądanemu kiełkowaniu, wysychaniu, przemarzaniu, samozagrzewaniu, zawilżaniu, rozwojowi mikroflory itp. Przechowywanie ziarna (np. w spichrzu zbożowym) ma na celu zachowanie przydatności przetwórczej, wartości odżywczej lub siewnej, utrzymanie wilgotności ziarna poniżej 15%. Celem przechowywania ziemniaków w przechowalniach lub sposobem prymitywnym (np. kopce) jest utrzymywanie na jak najniższym poziomie procesów oddychania, parowania i kiełkowania. Przechowywanie owoców w specjalnych przechowalniach i chłodniach ma na celu opóźnienie dojrzewania oraz przeciwdziałanie ich gniciu. Przechowywanie produktów w ujemnych temperaturach w chłodniach składowych jest elementem procesu zamrażania produktów spożywczych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia