kontrasygnata
współpodpisanie dokumentu;
[łac.],
kontrasygnata
Encyklopedia PWN
w prawie konstytucyjnym uzależnienie ważności urzędowego aktu głowy państwa (monarchy lub prezydenta) od jego podpisania przez premiera lub właściwego, ze względu na treść aktu, ministra, co oznacza przejęcie polit. odpowiedzialności za ten akt.; kontrasygnata jest związana z przyjęciem zasady, że głowa państwa nie jest politycznie odpowiedzialna przed parlamentem; akty urzędowe głowy państwa nie wymagające kontrasygnaty należą do zakresu jej prerogatyw, czyli decyzji osobistej; kontrasygnatę przewidywały konstytucje pol. z 1921 i 1935 (w ograniczonym zakresie), przywróciła ją nowela z 1989 do konstytucji z 1952; kontrasygnatę przewiduje Konstytucja RP z 1997.
